DCS یک سیستم کنترل توزیع شده (Distributed Control System) مخفف انگلیسی است. به اصطلاح سیستم کنترل توزیع شده نوع جدیدی از سیستم کنترل کامپیوتری نسبت به سیستم کنترل متمرکز است که مبتنی بر توسعه سیستم کنترل متمرکز، تکامل است. این یک سیستم کامپیوتری چند سطحی است که از سطح کنترل فرآیند و سطح نظارت بر فرآیند با شبکه ارتباطی به عنوان پیوند، یکپارچه‌سازی فناوری‌های 4C رایانه، ارتباطات، نمایش و کنترل و غیره تشکیل شده است. ایده اصلی آن کنترل غیرمتمرکز، عملیات متمرکز، سلسله مراتبی است. مدیریت، پیکربندی انعطاف پذیر و پیکربندی راحت.

Dتوسعه DCS

پس از دهه 1960، با پروژه های تولیدی در مقیاس بزرگ و پیچیدگی، تولد نظارت و کنترل متمرکز رایانه ای سیستم های کنترل متمرکز. متمرکز کنترل نظارت، بهره برداری و مدیریت را تسهیل می کند، اما خطر را بسیار متمرکز می کند، زمانی که سیستم از کار بیفتد، تأثیر آن بر دستگاه و خطر بسیار زیاد است.

مرحله اول توسعه: 1975 تا 1980 (مرحله اولیه)

با توجه به محدودیت های تکنولوژی سخت افزاری و نرم افزاری، عملکرد سیستم DCS در این زمان بسیار عالی نیست، ساختار سخت افزاری آن چندان بالغ نیست.

مرحله دوم توسعه: 1981 تا 1987

این دوره از فناوری غیر قابل تحمل و زائد بالغ شده است استفاده از قابلیت اطمینان سیستم بسیار بالا است، عملکرد بسیار برتر است، انواع توابع کنترل بسیار غنی هستند. در این مرحله DCS از کنترل اتوماسیون فرآیندهای صنعتی خالص تا توسعه اتوماسیون مدیریت تولید. این نسل از DCS عمدتاً فناوری LAN (شبکه محلی) را معرفی کرد، به طوری که عملکرد شبکه DCS بسیار تقویت شد.

مرحله سوم توسعه: 1987 تا کنون

سازندگان از ساختار اتصال سیستم باز (OSI) سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) بر اساس استاندارد پروتکل اتوماسیون تولید (MAP) برای حل مشکل اتصال مدل‌های مختلف استفاده می‌کنند.

Mاز ویژگی های DCS

Hقابلیت اطمینان بالا

باز بودن

انعطاف پذیری

Eنگهداری آسان

COordination

عملکردهای کنترل کامل